Home
Menu

Enkelinstabiliteit


Enkelinstabiliteit ontstaat meestal na een ernstige of herhaaldelijke verstuikingen van de voet. Patiënten hebben het gevoel dat ze door de voet zakken, soms alleen bij sportactiviteiten, soms zelfs in het dagelijkse leven. De voet kan ook wat stijf aanvoelen na een periode van rust.




Er is een verschil tussen functionele en mechanische instabiliteit. Bij functionele instabiliteit is er geen echte insufficiëntie van de enkel gewrichtsbanden, maar zijn de spieren te zwak of reageren ze onvoldoende. Bij mechanische instabiliteit zijn de enkelbanden niet sterk genoeg.

Diagnose


De diagnose wordt vooral gesteld aan de hand van het verhaal en het klinisch onderzoek. Een gewone radiografie wordt genomen om kleine avulsies uit te sluiten. Vaak wordt toch een NMR of CT scan aangevraagd om eventuele kraakbeenletsels uit te sluiten.


Behandeling


De behandeling van een enkelverstuiking is in eerste plaats niet-chirurgisch. Onderzoek wees uit dat de resultaten niet beter zijn wanneer enkelbanden operatief worden hersteld in vergelijking met een goede conservatieve therapie.
Een verstuiking of distorsie wordt in de eerste plaats behandeld met rust, hoogstand, ijs en een compressie verband. Na verdwijnen van de pijn en zwelling kan zo nodig een revalidatie programma worden gevolgd bij de kinesist.
Bij patiënten die een blijvende instabiliteit ondervinden na een distorsie, moet het onderscheid worden gemaakt tussen functionele en mechanische instabiliteit. Wanneer de instabiliteit functioneel is, bestaat de behandeling uit een revalidatie schema met spierversterkende oefeningen, proprioceptie oefeningen en stretching. Eventueel kan een brace worden gebruikt tijdens sporten.


Ook bij mechanische instabiliteit wordt in eerste instantie gepoogd de symptomen te controleren met kinesitherapie. In zeldzame gevallen geeft dit onvoldoende resultaat, en dient een herstel te gebeuren. Wanneer mogelijk worden de gewrichtsbanden terug gehecht en versterkt. Wanneer de kwaliteit van de weefsels onvoldoende is, kan eventueel een deel van een van de peroneuspezen worden gebruikt, om de gewrichtsbanden te reconstrueren.