Golferselleboog
Beschrijving
Een golferselleboog of epicondylitis medialis ontstaat door een peesontsteking aan de binnenzijde van het ellebooggewricht. Een dergelijke onsteking ontstaat meestal ten gevolge van een overbelasting van deze pezen door repetitieve (of : herhaaldelijke) bewegingen uit te voeren. Dit kan zowel voorkomen bij herhaaldelijk, continue zware belastingen zoals handenarbeid, bandwerk, havenarbeid, schilderen, montagewerk, sporten, als bij herhaaldelijk, continue lichte belastingen zoals typen, werken met computers, strijken. Soms gaat deze aandoening gepaard met een irritatie van de nervus ulnaris, de zenuw die in een gootje juist achter de onstoken zone loopt.
Klachten
Meestal is er sprake van pijn tijdens het werk of de sportbeoefening. Deze pijnklachten kunnen evolueren naar stramheid en stijfheid van het ellebooggewricht. Bij aanhoudende pijnklachten kan er ook krachtsvermindering ontstaan. Deze pijnklachten kunnen gepaard gaan met een voosheid of tintelingen ter hoogte van de pink en de ringvinger.
Onderzoek
Er is steeds een zeer intense drukpijn over de binnenzijde van het ellebooggewricht. Verder kan de pijn uitgelokt worden door de pols tegen weerstand te laten buigen, of door de aanhechting van de pezen te overrekken. Om de diagnose te bevestigen en om de uitgebreidheid en de ernst van de onsteking te onderzoeken, kan een radiografie en echografie van de elleboog verricht worden. Indien de arts ter hoogte van het gootje lichtjes drukt of lichtjes tikt, en dit de voosheid ter hoogte van de vingers verwekt of erger maakt, is er klinisch sprake van een geïrriteerde zenuw of ontsteking van de nervus ulnaris.
Therapie
Aangezien het gaat om een overbelasting, is de eerste behandeling steeds het opleggen van rust met inname van ontstekingswerende medicatie. Eventueel kan de arm in een gips geimmobiliseerd worden, doch deze behandeling is meestal weinig succesvol.
De meest efficiente behandeling blijft het toedienen van locale infiltraties (schadeloos zo er niet meer dan 3 injecties per jaar gegeven worden).
Shockwave behandeling geeft eveneens gunstige resultaten, maar werkt pas na een periode van weken.
Bij falen van deze behandelingen is een chirurgische correctie aangewezen.
Ingreep
Tijdens deze ingreep wordt de peesaanhechting losgemaakt en het ontstoken weefsel wordt verwijderd. Deze ingreep gaat bij voorkeur door onder locale verdoving.
Na de ingreep wordt een bovenarmspalk aangelegd voor één week.
Indien de zenuw geïrriteerd blijkt te zijn, kan het onstekingsweefsel worden weggenomen met of zonder de zenuw te verleggen.
Complicaties
Alle chirurgische ingrepen kunnen gepaard gaan met infecties of wondproblemen. Deze komen gelukkig zelden voor. Indien de zenuw ook chirurgisch werd behandeld, kan deze tijdelijk last en hinder blijven geven zoals pijn, voosheid , tintelingen en krachtsvermindering.
Revalidatie
Na de ingreep kan kinesitherapie gevolgd worden, afhankelijk van de graad of uitgebreidheid van de onsteking. Belangrijk is bij de werkhervatting bij een ergonoom of arbeidsgeneesheer te rade te gaan om in betere of optimalere werkomstandigheden te kunnen werken. Bij sporters kunnen hulpmiddelen zoals ontlastende bandjes ter hoogte van de elleboog gedragen worden.