Rhizartrose
Rhizartrose of artrose van de duimbasis is een veel voorkomende aandoening op middelbare leeftijd. Vooral vrouwen worden ermee geplaagd.
Bij deze aandoening verdwijnt geleidelijk aan het kraakbeen tussen de pols en de duim (het CMC gewricht genaamd) met pijn en bewegingsbeperking tot gevolg.
De klachten
Er ontstaat pijn en zwelling aan de basis van de duim. Dit zal vooral optreden na zwaardere belasting door te werken. Een sleutel in een slot draaien of nijpen tussen duim en wijsvinger wordt dan pijnlijk.
Bij inspectie is er locale drukpijn. Er kan kraken worden ervaren tijdens het onderzoek van het gewricht. Men noemt dit de “grinding” test.
.jpg)
1. De conservatieve behandeling
De eerste behandeling is uiteraard conservatief: tijdelijk gebruik van ontstekingsremmers, al dan niet gecombineerd met het dragen van een nachtapparaat. (duimzadel of vlinderspalk genoemd). Dit apparaat kan best op maat gemaakt worden, bijvoorbeeld bij de bandagist in de consultatieruimte in de Regentiestraat.
2. De operatie volgens Burton Pelligrini
Bij heelkundige behandeling wordt het beschadigde gewrichtsoppervlak verwijderd en vervangen door een peesgreffe die via een paar kleine insneden uit de voorarm genomen wordt.
.jpg)
Verder wordt de duim tijdelijk gefixeerd door middel van een pin om de peesgreffe de kans te geven stevig vast te groeien.
Na de ingreep: blijft de duim gedurende 4 weken geïmmobiliseerd in een gips. Een eerste controle gebeurt na 1 week: hierbij wordt de voorlopige open gips vervangen door een gesloten gips na wondcontrole.
Na 4 weken worden de gips, de hechtingen en de tijdelijke pinfixatie verwijderd. Vanaf dan dient U nog voor 2 weken een orthese te dragen, maar er mag reeds gestart worden met oefeningen. Het herwinnen van de mobiliteit en de kracht van de duim vraagt een lange revalidatie.
Volledig herstel moet je pas verwachten na 3 tot 6 maand.